วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2554

Motion capture

         
       

  Motion Capture หรือเรียกสั้นๆว่า Mocap เป็นเทคโนโลยีทีใช้ในการตรวจจับการเคลื่อนไหว ถูกนำมาใช้ในการสร้างภาพยนตร์หรือการ์ตูนสามมิติ หรือเกมสามมิติ โดยใช้ตัวเซ็นเซอร์ติดตามร่างกายของนักแสดง เพื่ออ่านและแปรค่าความเคลื่อนไหวเข้าสู่คอมพิวเตอร์ ทำให้ตัวละครสามมิติที่สร้างขึ้นสามารถแสดงท่าทางได้อย่างนุ่มเนียน สมจริง และมีความหลากหลายของอิริยาบถทั้งร่างกายและใบหน้า เรียกได้ว่าเครื่อง Mocap นี้ช่วยเติมเต็มจินตนาการของผู้สร้างงานสามมิติหรือแอนิเมชั่นต่างๆ อย่างหนังฮอลลีวู้ดหลายต่อหลายเรื่องที่ทำให้ทึ่งในความสมจริงของตัวละครแอนิเมชั่นกันมาแล้ว เช่น The Lord of the Rings, King Kong, Final Fantasy, I-Robot เป็นต้น






                  องค์ประกอบในการสร้างงานแอนิเมชั่นโดยใช้เทคนิค Motion capture จะมีกล้องถ่ายการเคลื่อนไหว และนักแสดงซึ่งใส่ชุดแนบเนื้อสีเดียวกับบลูสกรีนหรือสีดำ ติด retro-reflective marker หรือ เซ็นเซอร์ ติดไว้ตามตำแหน่งต่างๆ โดยเน้นไว้ในจุดที่ต้องการจับการเคลื่อนไหว กล้องพิเศษพวกนี้ต้องใช้หลายๆ ตัว เพื่อจะได้เก็บภาพได้สมบูรณ์และได้ภาพในพื้นที่สามมิติจริงๆ เจ้า marker นี่เราจะเห็นเป็นลูกกลมๆ สีขาว คล้ายๆ ลูกปิงปอง กล้องจะทำหน้าที่ยิงไปที่จุดเซ็นเซอร์ หรือมาร์คเกอร์สีแดง ที่ติดอยู่ที่นักแสดงเป็นจังหวะๆ ซึ่งกล้องจะมองไม่เห็นนักแสดง จะเห็นเพียงจุดสีขาวนั้น แล้วก็จับภาพสะท้อนที่ได้จาก marker ไว้ ข้อมูลจากกล้องก็จะส่งไปยังคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะไป match กับ skeleton ที่เป็นเหมือนโครงกระดูกของตัวละคร CG อีกที แล้วเราก็จะได้การเคลื่อนไหวที่เหมือนมนุษย์เป๊ะๆ ของพวกเค้า



Tom Hank เป็น the conductor ใน The Polar Express

 



Motion capture in MAYA





Five Finger Motion Capture, Piano Performance




The Matrix

วันอังคารที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

Full Story board

Title ชื่อเรื่อง คำว่า Eraser Boy ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นมา
เสียงประกอบ Title

                                                                                                    
เด็กน้อยเพิ่งย้ายมาจากต่างจังหวัด เขายังไม่มีเพื่อน จึงต้องเดินไปโรงเรียนคนเดียว
มุมกล้อง - ซูมไปที่หน้าเด็ก

                                                                                                    





มุมกล้อง - ซูมไปที่นาฬิกา นาฬิกาเปลี่ยนเวลาไปเรื่อยๆ จนถึงเที่ยงวัน
เสียงประกอบ - เสียงนาฬิการ้องบอกเวลาว่าเที่ยงวัน


                                                                                                    


ในโรงอาหาร เด็กน้อยถือจานข้าวไปเพียงลำพัง หันมองไปทางไหนก็ไม่กล้า
เข้าไปนั่งกับเพื่อน จึงเดินไปคนเดียวด้วยท่าทางหงอยเหงาและเศร้าสร้อย
มุมกล้อง - แพลนกล้องตั้งแต่เด็กกำลังเดินมาจนผ่านหน้ากล้อง แล้วกล้องก็แพลนตามหลัง
                                                                                                    

เด็กน้อยนั่งทานข้าวเพียงลำพัง ด้วยความเหงา
มุมกล้อง - ซูมหน้าเด็ก

                                                                                                         


เวลาเย็น เด็กน้อยเดินกลับบ้าน หัวเด็กจะขยับขึ้น-ลง แสดงการเดิน
มุมกล้อง - กล้องซูมไปที่นาฬิกา บอกเวลาเย็น


                                                                                                    
กลางคืนเด็กน้อยนอนหลับด้วยความกระสับกระส่าย ขยับตัวไปมา กระพริบตาปริบๆ

                                                                                                    

fade in black





                                                                                                    
เด็กน้อยพบว่าตัวเเองยืนอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง และลังเลว่าจะเปิดมันดีไหม

                                                                                                    



และตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป

                                                                                                    


เมื่อเด็กน้อยเดินข้ามกรอบประตูเข้าไป เขาก็ตกใจอย่างสุดขีด
เพราะภายในห้องนั้นเป็นสุญญากาศที่ว่างเปล่า เด็กน้อยจึงตกลงไป 
                                                                                                    



แต่เล้วเขาก็คว้าลูกบิตประตูไว้ได้ทัน ตัวเด็กน้อยจึงเเกว่งไปมา
เขาพยายามจะปีนกลับขึ้นไป
มุมกล้อง - ซูมนิ้วมือที่กำลังจะหลุดจากลูกบิด


                                                                                                    



สุดท้ายเด็กน้อยก็ร่วงจากประตู เขาส่งเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
มุมกล้อง - เปลี่ยนกล้องมาเป็นด้านหน้าเห็นเด็กตัวเด็กกำลังร่วงลงไป
ตัวเด็กตกลงมาจากประตูอย่างช้าๆ(slow in - slow out)

                                                                                                    

เด็กน้อยตกลงมาทับประตูอีกบานนึงในห้องสูญญากาศ
มุมกล้อง - แพลนกล้องที่หลังของเด็ก

                                                                                                    

เปลี่ยนมุมมองจากที่ทับประตูเป็นชนประตู จึงร่วงลงมากองกับพื้น

                                                                                                    

เด็กน้อยลุกขึ้นมานั่งที่หน้าประตู แล้วหันซ้ายหันขวา แล้วเปิดประตูเข้าไป

                                                                                                    

 
จึงพบกับประตูอีก 3 บาน และไม่รู้จะเลือกบานไหนดี

                                                                                                    

เด็กน้อยจึงร้องเพลง
มุมกล้อง - แพลนก้องไปที่หน้าเด็ก มีเสียงประกอบ
                                                                                                    


ประตูก็เปิดออกเอง และมีแกะสาวสามสีอยู่ในกรอบประตู
มีเสียงประกอบเสียงประตูเปิด

                                                                                                    

 
เด็กหันหลังให้ประตู แกะทั้งสามตัวก็เต้นตามเพลงที่เด็กร้องเพลง
มุมกล้อง - ซูมไปที่เด็กกำลังหันหลังอยู่จนหันหน้ามา ซูมออกให้เห็นแกะสามตัวข้างหลังด้วย 

                                                                                                    


เมื่อจบเพลงประตูก็ปิดลง พร้อมกับแกะสามตัวก็หายไป



                                                                                                    

เด็กน้อยหันหลังกลับไปหาประตู และคิดว่าจะเลือกบานไหนดี

                                                                                                    

ในที่สุด เด็กน้อยก็เลือกประตูหนึ่ง โดยคิดว่าเอาบานนี้ละกัน

                                                                                                    

เมื่อเปิดประตูเข้าไป เด็กน้อยก็พบกับทุ่งหญ้าเขียวขจี
มุมกล้อง - ค่อยๆซูมเข้าไปในห้อง ภาพในห้องค่อยๆชัดขึ้น


                                                                                                    

และเด็กน้อยก็ยืนอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้า และต้นไม้
มุมกล้อง - ค่อยๆ ซูมออกรายละเอียดต่างๆค่อยๆชัดขึ้น และเห็นข้างหลังเด็กยืนอยู่

                                                                                                    

เด็กน้อยไม่รู้จะไปทางไหน จึงเดินไปเรื่อยๆ
มุมกล้อง - แพลนตามตัวเด็กไป

                                                                                                    

เดินไปเรื่อยๆ ก็เห็นต้นไม้ใหญ่มากอยู่ไกลๆ
มุมกล้อง - จากมุมมองของเด็ก จะเป็น perspective
                                                                                                    

แล้วอยู่ๆ ก็มีตัวอะไรไม่รู้ร่วงลงมาจากบนฟ้า
มุมกล้อง - แพลนกล้องขึ้นไป จากมุมมองของเด็ก 


                                                                                                    

แล้วเด็กก็อยากรู้ว่าคืออะไร จึงยื่นมือออกไปรับ ปรากฏว่าเป็นหนอน
มุมกล้อง - ค่อยๆ ซูมไปที่มือเด็ก


                                                                                                    

เด็กตกใจมาก ที่เห็นว่าเป็นหนอน เพราะเป็นคนกลัวหนอนมาก จึงวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
มุมกล้อง - แพลนตามเด็กวิ่ง

                                                                                                    

จนวิ่งมาเจอต้นไม้ที่เห็นไกลๆ จากที่เห็นตอนแรก พบว่ามันมีประตูอยู่ที่ต้นรอบๆ
ด้วยความกลัวมากเด็กน้อยจึงวิ่งเข้าประตูที่ใกล้ที่สุดทันที
มุมกล้อง - ซูมเข้าไปแล้วก็เห็นประตูที่โคนต้นไม้


                                                                                                    
หลังผ่านประตูเข้ามา ก็เจอห้องที่มีรูปภาพมากมาย

                                                                                                    


ด้วยความเหนื่อยมาก เด็กน้อยจึงเดินเลียบกำแพงไปเรื่อยๆ

                                                                                                    



เด็กน้อยทำรูปตก
รูปภาพ : โอ้ยยยย เจ็บ นายทำฉันตกทำไมเนี่ย
เด็ก ............(ตกใจ + งง)
มุมกล้อง - ซูมไปที่รูปภาพตอนตกจนถึงขณะพูด
มีเสียงประกอบรูปภาพตก

                                                                                                    



เด็กน้อยตกใจมากจึงรีบวิ่งหนีไป
รูปภาพ : กลับมาช่วยฉันก่อน จะรีบไปไหน
เด็ก : อ้ากกกก!!!!! ช่วยด้วย!!!! (เสียงสะท้อน)

                                                                                                    

เด็กน้อยวิ่งหน้าตั้ง ไปตามแนวห้องรูปภาพ
มุมกล้อง - แพลนตามตัวเด็กที่วิ่งไป

                                                                                                    

สุดทางก็มาเจอกระจกบานนึง เด็กน้อยยืนหอบอยู่หน้ากระจกและมองอยู่นาน เพราะคิดว่าเป็นรูปภาพ

                                                                                                    



เพื่อความแน่ใจ เด็กน้อยลองสลัดหัวไปมา แต่ต้องตกใจเมื่อเงาในกระจกทำท่าสลับข้างกับตนเอง
 
                                                                                                    

อยู่ดีๆเงาในกระจกก็พูดว่า
กระจก  : หยุดเถิดเด็กน้อย ค่อยๆคิดและหาทางออกให้เจอ จงเชื่อมั่นในตนเอง (พร้อมชี้ทางให้เด็กน้อยเดินไปทางซ้าย)
มุมกล้อง - ซูมเข้าไปตอนกระจกพูด
                                                                                                    

แต่เขาไม่เชื่อ เด็กน้อยจึงตัดสินใจที่จะเดินไปทางขวาแทน
มุมกล้อง -  แพลนกล้องตามเด็กเดิน
                                                                                                    

เขาพบบานประตูที่เรียงรายอยู่หลายบาน แต่สดุดตาตรงบานที่มียางลบวางอยู่
มุมกล้อง - แพลนตามประตูแต่ละบานเรื่อยๆ ซูมไปที่ยางลบ
                                                                                                    

เด็กน้อยนั่งลงหน้าประตูบานที่มียางลบและเก็บมันขึ้นมา
                                                                                                    

เด็กน้อยลุกขึ้นยืนและเปิดประตูบานนั้นออก และเดินเข้าไปในห้อง


                                                                                                    
เขาพบว่าภายในห้องนั้นเป็นห้องนอนของเขาเอง


                                                                                                    

และเจอหีบวางอยู่บนเตียงนอน เขาจึงเดินเข้าไปดูที่หีบ
                                                                                                    



ที่ฝาหีบมีข้อความแปะอยู่



                                                                                                    



 


เด็กน้อยหยิบข้อความขึ้นมาอ่าน
มุมกล้อง - ซูมเข้าไปที่กระดาษ


                                                                                                    

 
เด็กน้อยนั่งครุ่นคิดว่าจะทำยังไงถึงจะเปิดหีบได้



                                                                                                    

เขาทั้งงัดและเเงะ แต่ก็เปิดไม่ได้


                                                                                                    
และทั้งทุบ ทั้งตี

                                                                                                    

และใช้สว่านเจาะ แต่ก็ยังเปิดไม่ได้
                                                                                                    







                                                                                                    


เด็กนั่งพิจารณาว่าจะทำยังไงถึงจะเปิดหีบได้อีกครั้ง


                                                                                                    


และเหลือบไปเห็นกระดาษใบนั้น

                                                                                                    



และก็นั่งพิจารณาและสังเกตเห็นบางอย่างผิดปก

                                                                                                    


เขาสังเกตเห็นรอยดินสอเขียนทับรอยปากกา
 

                                                                                                    

เขาจึงหยิบยางลบที่เก็บได้ขึ้นมา

                                                                                                    



และใช้มันลบรอยดินสอนั้นออกจากกระดาษ



                                                                                                    



และเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบกับข้อความที่แท้จริงในกระดาษ


                                                                                                    

มุมกล้อง - ซูมที่กระดาษ

                                                                                                    

แล้วเขาก็คิดออกว่าจะเปิดหีบได้ยังไง


                                                                                                    

เขาจึงใส่รหัส คำว่า "ความกล้า" ลงไป

                                                                                                    
สุดท้ายหีบจึงเปิดได้ และมีแสงสว่างวูบวาบออกมาจากหีบ


                                                                                                    
fade in white เด็กน้อยตื่นจากห้วงนิทรา


                                                                                                   

และพบว่าตัวเองแค่เพียงฝันไป


                                                                                                    

จึงลุกขึ้นอาบน้ำ แปรงฟัน เพื่อไปโรงเรียน


                                                                                                    

เด็กน้อยเดินไปโรงเรียนเหมือนทุกๆวัน


                                                                                                    
ในห้องเรียน เขาก็นั่งด้วยความเศร้าสร้อย เหมือนเช่นทุกวัน


                                                                                                    

แต่แล้วก็เหลือบไปเห็นยางลบที่ตกอยู่ข้างๆ


                                                                                                    

เขาลังเลว่าจะเก็บขึ้นมาดีไหม


                                                                                                    

มุมกล้อง - ซูมเข้าไปที่ยางลบ

 
                                                                                                    

ยางลบที่เห็นมีลักษณะเหมือนยางลบในความฝัน เขาจึงรวบรวมความกล้า  


                                                                                                    

มุมกล้อง - ซูมไปที่หน้าเด็ก


                                                                                                    

เขาตัดสินใจค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบยางลบขึ้นมา
มุมกล้อง - ซูมไปที่มือเด็ก


                                                                                                    

และยื่นยางลบที่เก็บได้คืนเจ้าของ จากนั้นมาเด็กคนนี้จึงมีความกล้าที่จะพูดคุยกับเพื่อนๆ มากขึ้น
ทำให้เขามีเพื่อนเยอะ และไม่ต้องนั่งเศร้าอยู่คนเดียวอีกต่อไป