 |
| เด็กน้อยคนหนึ่งเพิ่งย้ายมาจากต่างจังหวัด ทำให้เขายังไม่รู้จักใครและยังไม่มีเพื่อน |
 |
ประกอบกับกลัวที่จะเข้าหาคนอื่นทำให้เขาต้องนั่งกินข้าวคนเดียวเป็นประจำ |
 |
| "เราเองก็อยากมีเพื่อนนะ แต่เราไม่กล้าอ่ะ เราจะทำยังไงดี" เด็กน้อยคิดแล้วก็ผลอยหลับไป... |
 |
| และแล้วเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เด็กน้อยกลับพบว่า ตนนั้นได้มาอยู่ในห้องที่ไม่รู้จัก และมีเพียงประตูบานเดียวเท่านั้น |
 |
| เมื่อไม่มีทางเลือกเขาจึงเปิดประตูเข้าไป แต่กลับพบว่ายิ่งเดินผ่านประตูเข้าไปมากเท่าไหร่ จำนวนประตุก็ยิ่งเพิ่มขึ้นๆ |
 |
| อยู่ๆก็มีสิ่งหนึ่งทำให้เขาได้หยุดชะงักลงเมื่อเขาสังเกตเห็นยางลบตกอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง เขาจึงตัดสินใจเปิดประตูบานนั้นเข้าไปและพบว่า... |
 |
| เขาได้มาอยู่ในห้องของตัวเอง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ต่างออกไป... มีของวางอยู่กลางที่นอนของเขา เป็นกล่องที่ล๊อคด้วยกุญแจใส่รหัสและกระดาษติดไว้บนกล่อง |
 |
| เด็กน้อยอ่านหยิบกระดาษและอ่านได้ความว่า "กำจัดความกลัวแล้วเปิดกล่องออก จะพบกับสิ่งที่ปรารถนา" เขาจึงคิดได้ทันทีว่าอะไรที่เขาต้องการมากที่สุดในตอนนี้ จึงคิดหาวิธีที่จะเปิดกล่องให้ได้ |
 |
| เขาทั้งทุบทั้งตี และใช้เครื่องมือสารพัดเพื่อหวังจะเปิดกล่องให้ออก ทว่ากล่องกลับทนทานกว่าที่คิดยิ่งนัก เปิดยังไงก้ไม่ออก เด็กน้อยเริ่มท้อ และคิดว่า "ลองเดารหัสไปเรื่อยๆดีไหมเนี่ย แต่ว่าเมื่อไหร่หละถึงจะเปิดออก..." |
 |
| แต่เด็กน้อยสังเกตเห็นบางอย่างบนกระดาษ ข้อความมีบางส่วนที่ถูกเขียนด้วยปากกาแล้วเขียนทับด้วยดินสออีกที เขาจึงนึกขึ้นได้ว่าเขาหยิบอะไรติดมือมาจากหน้าห้อง แล้วลงมือลบข้อความบนกระดาษเหลือเพียงส่วนที่เขียนด้วยปากกาว่า "ความกล้า จะทำให้พบกับสิ่งที่ปรารถนา" |
 |
| เขายิ้มให้กับข้อความนั้นที่ได้รับและเข้าใจในทันทีว่ารหัสที่ใช้เปิดกล่องคืออะไรจึงลงมือใส่รหัสแล้วเปิดกล่องในทันที แสงสว่างจ้าจากกล่องเข้าตาเขาแล้วทุกอย่างก็ขาวโพลนไปหมด.... |
 |
| แสงแดดตอนเช้าส่องเข้ามาเป็นสัญญานให้เขาตื่นขึ้นมา เด็กน้อยมองซ้ายมองขวาก็ไม่พบกล่องที่ตนเปิดออก หรือแม้แต่สิ่งที่เขาถือติดมือมา...ยางลบก้อนนั้น |
 |
| ทุกอย่างคงเป็นแค่เพียง"ความฝัน" เขาเสียดายนิดๆ แต่มันก้ได้สอนอะไรบางอย่างให้กับตัวเขา และเขาก็เดินไปโรงเรียน เข้าเรียน ตามปกติ |
 |
| ระหว่างที่เรียนอยู่ก็มีเด็กข้างๆทำยางลบหล่น มีเพียงเด็กน้อยเท่านั้นที่เห็น เขาลังเลทันทีที่จะหยิบยางลบไปคืนเพราะเด็กโต๊ะข้างๆเขาก็ไม่รู้จักมาก่อน |
 |
| "แต่ เอ๊ะ ยางลบก้อนนี้มันช่างคล้ายกับยางลบที่เจอในฝันเหลือเกิน ไม่ว่าจะรอยหักตรงมุม สี หรือกระทั่งรอยดำบนยางลบ" เด็กน้อยก็ฉุกคิดขึ้นมาทันทีว่ายางลบก้อนนี้ได้สอนอะไรให้กับตน เขาจึงเลิกลังเลที่จะหยิบยางลบก้อนนี้ไปให้กับคนอื่น คนที่เขาไม่รู้จักมาก่อน และหลังจากนั้นมาเด็กน้อยก็ไม่ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวอีกต่อไป END |
