วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2554

StoryBoard "ERASER"

เด็กน้อยคนหนึ่งเพิ่งย้ายมาจากต่างจังหวัด ทำให้เขายังไม่รู้จักใครและยังไม่มีเพื่อน



ประกอบกับกลัวที่จะเข้าหาคนอื่นทำให้เขาต้องนั่งกินข้าวคนเดียวเป็นประจำ
 



"เราเองก็อยากมีเพื่อนนะ แต่เราไม่กล้าอ่ะ เราจะทำยังไงดี" เด็กน้อยคิดแล้วก็ผลอยหลับไป...




และแล้วเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เด็กน้อยกลับพบว่า ตนนั้นได้มาอยู่ในห้องที่ไม่รู้จัก
และมีเพียงประตูบานเดียวเท่านั้น



เมื่อไม่มีทางเลือกเขาจึงเปิดประตูเข้าไป
แต่กลับพบว่ายิ่งเดินผ่านประตูเข้าไปมากเท่าไหร่ จำนวนประตุก็ยิ่งเพิ่มขึ้นๆ



อยู่ๆก็มีสิ่งหนึ่งทำให้เขาได้หยุดชะงักลงเมื่อเขาสังเกตเห็นยางลบตกอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง
เขาจึงตัดสินใจเปิดประตูบานนั้นเข้าไปและพบว่า...




เขาได้มาอยู่ในห้องของตัวเอง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ต่างออกไป...  
มีของวางอยู่กลางที่นอนของเขา เป็นกล่องที่ล๊อคด้วยกุญแจใส่รหัสและกระดาษติดไว้บนกล่อง



เด็กน้อยอ่านหยิบกระดาษและอ่านได้ความว่า
 "กำจัดความกลัวแล้วเปิดกล่องออก จะพบกับสิ่งที่ปรารถนา"
เขาจึงคิดได้ทันทีว่าอะไรที่เขาต้องการมากที่สุดในตอนนี้ จึงคิดหาวิธีที่จะเปิดกล่องให้ได้



เขาทั้งทุบทั้งตี และใช้เครื่องมือสารพัดเพื่อหวังจะเปิดกล่องให้ออก
ทว่ากล่องกลับทนทานกว่าที่คิดยิ่งนัก เปิดยังไงก้ไม่ออก
เด็กน้อยเริ่มท้อ และคิดว่า "ลองเดารหัสไปเรื่อยๆดีไหมเนี่ย แต่ว่าเมื่อไหร่หละถึงจะเปิดออก..."



แต่เด็กน้อยสังเกตเห็นบางอย่างบนกระดาษ
 ข้อความมีบางส่วนที่ถูกเขียนด้วยปากกาแล้วเขียนทับด้วยดินสออีกที
เขาจึงนึกขึ้นได้ว่าเขาหยิบอะไรติดมือมาจากหน้าห้อง แล้วลงมือลบข้อความบนกระดาษเหลือเพียงส่วนที่เขียนด้วยปากกาว่า
"ความกล้า   จะทำให้พบกับสิ่งที่ปรารถนา"



เขายิ้มให้กับข้อความนั้นที่ได้รับและเข้าใจในทันทีว่ารหัสที่ใช้เปิดกล่องคืออะไรจึงลงมือใส่รหัสแล้วเปิดกล่องในทันที
แสงสว่างจ้าจากกล่องเข้าตาเขาแล้วทุกอย่างก็ขาวโพลนไปหมด....



แสงแดดตอนเช้าส่องเข้ามาเป็นสัญญานให้เขาตื่นขึ้นมา
เด็กน้อยมองซ้ายมองขวาก็ไม่พบกล่องที่ตนเปิดออก
หรือแม้แต่สิ่งที่เขาถือติดมือมา...ยางลบก้อนนั้น



ทุกอย่างคงเป็นแค่เพียง"ความฝัน"  เขาเสียดายนิดๆ  แต่มันก้ได้สอนอะไรบางอย่างให้กับตัวเขา
และเขาก็เดินไปโรงเรียน เข้าเรียน ตามปกติ



ระหว่างที่เรียนอยู่ก็มีเด็กข้างๆทำยางลบหล่น  มีเพียงเด็กน้อยเท่านั้นที่เห็น
เขาลังเลทันทีที่จะหยิบยางลบไปคืนเพราะเด็กโต๊ะข้างๆเขาก็ไม่รู้จักมาก่อน



"แต่ เอ๊ะ ยางลบก้อนนี้มันช่างคล้ายกับยางลบที่เจอในฝันเหลือเกิน ไม่ว่าจะรอยหักตรงมุม สี หรือกระทั่งรอยดำบนยางลบ"
เด็กน้อยก็ฉุกคิดขึ้นมาทันทีว่ายางลบก้อนนี้ได้สอนอะไรให้กับตน 
เขาจึงเลิกลังเลที่จะหยิบยางลบก้อนนี้ไปให้กับคนอื่น  คนที่เขาไม่รู้จักมาก่อน

และหลังจากนั้นมาเด็กน้อยก็ไม่ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวอีกต่อไป

END

1 ความคิดเห็น:

  1. สวยงามมากกกงานเรา

    เด๋วอาทิดนี้แต่ละคนคิดสตอรี่เพิ่มมานะ ที่เป็นห้องๆ อะ

    และวันจันเอามาดูๆ กัน อย่าลืมทำมากันเน้ออออออ

    ตอบลบ